ارزشیابی توصیفی

آن نوع سنجش که بتواند تصویری واضح و سه بعدی از رشد مهارت ها، تواناییها و دانش و نگرش دانش آموز بدهد قابل دفاع می باشد. برخلاف ارزشیابی کمی که با داده های کمی و ریاضی و عدد و ارقام سروکار دارد و از قضاوت برخوردار است.باید دانست که کیفیت یک امر نسبی است و انعطاف پذیر می باشد و به طور کلّی می توان گفت که کیفیت مقطعی نیست بلکه اندیشه ای مستمر است و بر اساس تلاش و فعالیّت فرد انجام می گیرد. الگوئی کیفی است که تلاش می کند بر خلاف الگوهای رایج ارزشیابی ، به جای کمی ، از طریق توجه به معیارهای برنامه ی درسی و آموزشی به عمق و کیفیت یادگیری دانش آموزان توجه کند و توصیفی از وضعیت آن ها ارائه دهد و ارزشیابی را در خدمت یادگیری و آموزش قرار دهد

ارزشیابی کیفی – توصیفی نوعی ارزشیابی است که :
الف- با گسترش دامنه‌ی ارزشیابی زمینه مشارکت فعال دانش‌آموز و والدین را در فرایند ارزشیابی فراهم می‌نماید.
ب- در جمع آوری اطلاعات از ابزارهای متنوع و جدید برای افزایش اعتبار اطلاعات استفاده می‌نماید.
ج- معلم و شورای مدرسه با جمع بندی- تحلیل و تفسیر دقیق اطلاعات و با توجه به ابعاد مختلف یادگیری و عاطفی و مهارتی در خصوص ارتقاء دانش‌آموز به پایه بالاتر تصمیم‌گیری می‌نمایند.
د- از نتایج سنجش و ارزشیابی دررفع موانع یادگیری دانش‌آموز در طول فرایند یاددهی- یادگیری استفاده می‌شود.
هـ- با تسهیل شرایط ارتقاء و مداخله‌های مناسب در زمان مقتضی از افت تحصیلی تا حد قابل توجهی جلوگیری می‌نماید.
و- از مقیاس‌های متفاوت فاصله‌ای- رتبه‌ای و مقوله‌ایی متناسب با نیاز، همچنین از بازخوردهای کیفی با عبارت‌های واضح و روشن که منجر به تشویق و ترغیب دانش‌آموز برای تلاش بیشتر شود استفاده می‌شود.
ز- این ارزشیابی در جهت تقویت فعالیت‌های گروهی تلاش می‌نماید.