راهکارهایی برای کنترل پرخاشگری درکودکان

سال نو مبارک ان شاء اله سال خوبی داشته باشید 

---

مطلبی از خانم مهر دوست :

راهکارهایی برای کنترل پرخاشگری درکودکان:

درمان‌پرخاشگری‌در کودکان‌اولین‌گام‌این‌است‌که‌نوع‌پرخاشگری‌آنها و علت‌آن‌را شناسایی‌کنیم:

-در مورد کودک‌پرخاشگری‌که‌الگو پذیری‌عامل‌این‌گونه‌رفتار او بوده، باید روی‌الگوی‌کودک‌کار کرد.

-اگرپرخاشگری‌دراثرناکامی‌به‌وجودآمده‌باشد،بایستی‌کودک‌ناکام‌رادررسیدن‌به‌اهداف‌مطلوب‌و دوست‌داشتنی‌کمک‌کنیم.

- در مواردی‌که‌علت‌پرخاشگری‌اضطراب‌است، باید از نگرانی‌درونی‌و اضطراب‌کودک‌مطلع‌شویم و در رفع آن به کودک کمک کنیم .

-درکشمکش‌های‌درونی‌‌کودک‌بایدبه‌‌کودک درتصمیم‌گیری کمک کنیم، تا ‌بیاموزند به‌حالت‌های‌دوگانه‌درونی‌خود پایان‌بخشند.

- در پاره‌ای‌از موارد، کودک‌افسرده‌پرخاشگری‌شدیدی‌از خود نشان‌می‌دهد. در این‌میان‌لازم‌است‌بدانیم‌که‌او چه‌چیز دوست‌داشتنی‌را از دست‌داده‌یا چه چیز باعث نگرانی او شده است.

- اگر پرخاشگری برای جلب توجه یا بدست آوردن چیزی است باید کودک را آگاه کنیم که راههای دیگری هم برای رسیدن به خواسته هایش وجود دارد که درستتر است ‌تا او ناچار نباشد از روش‌خشونت‌برای‌جلب‌توجه‌استفاده‌کند.

- ساعاتی را که کودک فیلم های خشونت آمیز تلویزیونی  می بیند، محدود کنید.

- فیلم  ها، تصاویر و روزنامه کودک را به دقت انتخاب کنید.

- الگوهایی را در اختیار کودک بگذارید که پرخاشگرانه نباشند.

  -آگاهی کودک را نسبت به رنجی که بر اثر پرخاشگری او در افراد یا حیوانات به وجود می آیدازطریق گفتگو با کودک ودرک او، افزایش دهید.

- رفتارهایی را که مغایر با رفتار پرخاشگرانه است، تقویت کنید.

- نحوه ی ارتباط کودک را با افرادی که با او زندگی می کنند، مورد بررسی قرار دهید.

- اگر قرار است کودک به دلیل رفتار خشونت آمیزش تنبیه شود، بهتر است به طریقی باشد که منجر به حمله انتقامی و تلافی جویانه از طرف کودک نشود.

- فرصت تخلیه هیجانات را برای کودک فراهم کنید.

- همکاری، مسئولیت  را با دادن مسئولیت درحد توان کودک ولزوما مسایل موردعلاقه کودک درآنها تشویق کنید.

- برای مهارِ رفتار کودکان، فنون محروم سازی ممکن است تا حدودی مفید واقع شود. بنابراین رفتارهای پسندیده را به وضوح تشریح کنید و پاداش ها و کیفرهای آنها را بیان نمایید.

- از تنبیهات بدنی پرهیز کنید.

- علت رفتار پرخاشگرانه وی را بیابید.

- بازی های جالب، و گوش دادن فعال ممکن است به عنوان کمکی در جهت درک کودکان خشن به کار گرفته شود.

- به کودک بفهمانید که با هر رفتار خشونت  آمیز، خود را از شما بیشتر دور می کند.

- از کودک پرخاشگر بخواهید الگوی مطلوبی برای خود بیابد و فهرستی از رفتارهای الگو را در کوتاه مدت اجرا نماید.

- با کودک قرارداد رفتاری ببندید تا برای رفتارهای مطلوبش جایزه دریافت کند و نتیجه اعمال نامطلوبش را ببیند.

- کودکانی که مستعد پرخاشگری هستند با دیدن خشونت از تلویزیون پرخاشگرتر می شوند.براین اساس زمان تماشای تلویزیون درکودکان دبستانی باید به یکساعت درروز تقلیل یابد.

-در قبال عصبانیتهای و ناراحتیهای کودک پرخاش نشود.

- مسوولیتها و تکالیف سنگین به کودک واگذارنشود.

- نقایص کودک به ویژه درجمع بیان نشود.

- والدین در تربیت کودک تضاد نداشته باشند.

- کودک ،خصوصادرجمع مسخره نشود.

- کودک پرخاشگرنباید موردسرزنش قراربگیرد.

نتیجه:

به‌طور کلی‌خشونت‌و پرخاشگری‌بیشتر عامل‌بیرونی‌دارد و فقط‌در موارد خاص‌به‌علل‌درونی‌مربوط‌می‌شود. نکته مهم اینست که بدانیم: باید‌محرک‌های‌محیطی‌را که‌باعث‌تحریک‌خشم‌و ایجاد خشونت‌در کودکان می ‌شود شناسایی‌و سپس‌برای‌رفع‌آن‌به‌کمک‌روان شناسان‌و متخصصان‌اقدام‌نماییم.

تهیه و تنظیم:رخساره مهردوست

کارشناس روانشاسی بالینی(مشاورآموزشگاه وحدت)

استفاده از مطالب فقط با ذکر منبع و نام تهیه کننده مجاز است!